Czekałam na tę dramę już od dawna, chociaż nie jestem wielką fanką dram sportowych i romansów, gdzie kobieta jest dużo starsza od mężczyzny (noona romance). Jestem za to ogromną fanką Wu Lei i Zhou Yutong, i to dla nich oglądam tę dramę. Oboje są bardzo dobrymi aktorami i byłam pewna, że uda im się stworzyć niesamowity duet. Nie pomyliłam się.
O czy jest ta drama?
22-letni Song Sanchuan jest w zawodowej drużynie badmintonowej od bardzo dawna. To zdolny zawodnik, ale ze względu na dawne wydarzenia nie jest w stanie całkowicie wykorzystać swojego sportowego potencjału. Na swojej drodze spotyka 32-letnią Liang Youan, niezwykle pracowitą i skuteczną asystentką prezesa wielkiej firmy. W pewnym momencie Liang Youan i Song Sanchuan zdają sobie sprawę, że ich kariery zawodowe stoją w miejscu i czas coś z tym zrobić. Liang Youan od zawsze widziała ogromny talent w Song Sanchuan’ie i chce, aby chłopak maksymalnie go wykorzystał. Namawia go, aby spróbował przekwalifikować się z zawodowego gracza badmintona na zawodowego gracza w tenisa. Z pozoru niemożliwe, ale pracowity 22-latek wielokrotnie pokazał na co go stać.
Początek dramy jest dość powolny, ponieważ poznajemy główne postacie, ich środowisko pracy i najbliższych. On młody, momentami porywczy, sportowiec z nieprzepracowaną traumą, a ona świetnie zorganizowana zaradna asystentka prezesa, która marzy o innym stanowisku pracy. Bałam się trochę, że postać Liang Youan będzie przedstawiona jako ambitna, zimna i wyrachowana karierowiczka. Bardzo mi ulżyło, kiedy się okazało, że ta postać jest bardzo spokojna i wrażliwa. W jej świecie każdy człowiek zasługuje na szacunek i uwagę niezależnie od pozycji społecznej lub zawodowej. Jest cudowną przyjaciółką i ciocią. Marzy o psie, ale obowiązki zawodowe jej na to nie pozwalają. Pragnie mieć kogoś bliskiego, kto będzie na nią czekać i pies miał wypełnić tę pustkę.
Kiedy poznaje Song Sanchuan’a od razu zwraca na niego uwagę. On na nią też. Widać było w nich autentyczne zainteresowanie drugą osobą. Ich znajomość szybko przeradza się w coś na kształt przyjaźni, rozumieją się i wspierają. Oboje tkwią w podobnej sytuacji zawodowej. Dzięki tej relacji uwalniają się w końcu z życia, które im nie daje satysfakcji. Mogą iść dalej, podejmować nowe wyzwania, zacząć na nowo żyć. Duża różnica wieku w oczach Liang Youan dyskwalifikuje z początku młodego chłopaka jako kandydata na romans. Widać, że oboje się lubią, ale skupiają się przede wszystkim na swoich ambicjach i planach. On jest nią zauroczony, ale ten fakt nie wpływa na jego zawodowe życie. Każdą jej propozycję zawsze dokładnie przemyśli zanim podejmie decyzję. Nie działa impulsywnie.
Song Sanchuan jest wyjątkowym młodym człowiekiem. Nie ukrywa swoich słabości i niewiedzy. Nie dotyka go to, kiedy ktoś mu to wypomina. Wie, że musi się wiele nauczyć i ciężko pracować jeśli chce osiągnąć zamierzony cel. Wie, że trzeba stawić czoła swoim słabościom, a nie udawać, że ich nie ma. To dzięki niemu Liang Youan była w stanie podjąć bardzo trudną decyzję i zmienić swoje życie. Ona widzi w nim niesamowicie zdolnego sportowca, który największe sukcesy ma jeszcze przed sobą i z całych sił stara się go wspierać na tej drodze.
Dramę bardzo szybko się ogląda. Historia wciąga coraz mocniej z odcinka na odcinek. Wu Lei i Zhou Yutong są bardzo zgrani na ekranie. Przyjemnie się ogląda, jak rozwija się ich relacja. Moją ulubioną postacią drugoplanową jest sławny trener tenisa, którego zatrudnia Liang Youan w swoim klubie. To bardzo mądry opanowany człowiek, pewny swoich zdolności, umiejący przyznać się do błędu, kiedy go popełni. Wzbudza wielki szacunek wśród podopiecznych.
Największym minusem tej dramy jest wątek młodszej, przyrodniej siostry głównej bohaterki. Drama nic by nie straciła gdyby tego wątku nie było.
Dramę „Nothing But You” na pewno obejrzę do końca. Polecam ją wszystkim fanom głównych aktorów i fanom sportowych historii.
